Περί γρίπης πάλι. Προσέξτε.
Στην Ταϊβάν έγινε μια μελέτη όπου ήλεγξαν άτομα με κολπική μαρμαρυγή και έψαξαν ένα χρόνο πίσω να δουν τι μπορεί να είχαν οι άνθρωποι αυτοί. Διεπίστωσαν λοιπόν οι συγγραφείς ότι άτομα που νόσησαν από γρίπη και δεν είχαν εμβολιασθεί ήταν σε αυξημένο κίνδυνο για κολπική μαρμαρυγή. Αντίθετα, άτομα που νόσησαν από γρίπη ενώ είχαν εμβολιασθεί, δεν παρουσίασαν μαρμαρυγή σε ποσοστό μεγαλύτερο του γενικού πληθυσμού.
Άρα με τη γρίπη κινδυνεύεις για κολπική μαρμαρυγή, ενώ το εμβόλιο προστατεύει από τη μαρμαρυγή μια και δεν αυξάνεται ο κίνδυνος ακόμη κι αν νοσήσεις.
Ίσως αυθαίρετα, θα έλεγε κανείς, συμπεράσματα. Πως μπορείς να ενοχοποιήσεις σε έναν ενήλικα με κολπική μαρμαρυγή μια γρίπη που συνέβη 6, 8 ή και περισσότερους μήνες πριν το επεισόδιο; Να συμβεί η μαρμαρυγή λίγες μέρες μετά τη νόσηση είναι κατανοητό να υπάρχει σχέση. Αλλά ένα χρόνο μετά;
Όσον αφορά το εμβόλιο, αυτοί που το κάνουν είναι σαφώς σε καλύτερη κατάσταση (άρα και σε μικρότερο κίνδυνο για μαρμαρυγή) από άτομα με πιο επιβαρυμένες καταστάσεις που σκέφτονται πολύ αν θα κάνουν και εμβόλιο.
Στο θέμα υπάρχει και άλλη εξέλιξη. Αναφέρονται τελευταία στοιχεία που λένε ότιο η oseltamivir έχει ηλεκτροφυσιολογικές ιδιότητες. Και υπάρχει η άποψη: αντί να χρησιμοποιείς ένα εμβόλιο με μειωμένη αντιγριπική δραστικότητα και τους όποιους κινδύνους ανεπιθύμητων ενεργειών στο σύνολο του πληθυσμού κάθε χρόνο, μήπως είναι καλύτερα να θεραπεύεις την ήδη εγκατεστημένη γρίπη (άρα πολύ λιγότερος πληθυσμός) προφυλάσσοντας έτσι και την πιθανή μελλοντική εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής;
Ο χρόνος θα δείξει τι είναι καλύτερο.
Heart Rhythm 2016: DOI:10.1016/j.hrthhm.2016.01.026
Heart Rhythm 2016. DOI:10.1016/j.hrthm.2016.01.025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου