Από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ / 13-05-2016
Μαρία Κατσουνάκη
Γιατροί χωρίς σύνορα προσφοράς
Να δείτε που το σύστημα θα καταρρεύσει αιφνιδίως. Θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και απλώς δεν θα υπάρχει δημόσια υγεία», είχε πει διευθυντής κλινικής μεγάλου δημόσιου νοσοκομείου πριν από περίπου ένα χρόνο («Κ», 16/06/2015). Αφορμή τότε ήταν σχόλιο για την πανηγυρική κατάργηση του ελάχιστου εισιτηρίου των 5 ευρώ στα νοσοκομεία (που είχε εφαρμόσει, ύστερα από θυελλώδεις αντιδράσεις, ο Αδωνις Γεωργιάδης). Ενα μέτρο που, παρότι είχε ατονήσει και πριν από την επίσημη κατάργησή του, έφερνε κάποια –ελάχιστα έστω– έσοδα στα νοσοκομεία. Τα 5 ευρώ βάρυναν, ούτως ή άλλως, μόνον τους έχοντες και όχι τους αδύναμους. Ομως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όχι μόνο το κατάργησε, αλλά ο πρωθυπουργός το προέβαλε και ως επίτευγμα στον απολογισμό του πρώτου πεντάμηνου διακυβέρνησης.
Τα προβλήματα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας άρχισαν να καταγράφονται από την αρχή της ελληνικής κρίσης. Κάθε τόσο εμφανίζονταν (και εξακολουθούν να εμφανίζονται) ρεπορτάζ στον Τύπο, ελληνικό και ξένο, για την εξουθένωση των γιατρών και για τις στοιχειώδεις ελλείψεις (από γάζες και πρώτες ύλες μέχρι φορεία και ασθενοφόρα).
Χθες, οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία συμμετείχαν σε στάση εργασίας που είχε προκηρύξει το σωματείο τους. Ανάμεσα στα θέματα που περιελάμβανε η «λίστα» των αιτημάτων, ήταν η υποστελέχωση του ΕΣΥ («το προσωπικό είναι κάτω από τα όρια ασφαλείας») και η υποχρηματοδότηση. Οπως αναφέρουν: «Τίθενται σε κίνδυνο κατ’ εξακολούθηση ανθρώπινες ζωές».
Τέλος Απριλίου, ημέρες γιορτών, κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο το κείμενο ενός γιατρού σε νοσοκομείο του Αργοστολίου, τοιχοκολλημένο σε πολλά σημεία του κτιρίου. Ο γιατρός είχε εφημερία και σκοπός της πρωτοβουλίας του ήταν να ενημερώσει τους πολίτες: «Σήμερα δεν υπάρχει εφημερεύων Παθολόγος για τα επείγοντα Παθολογικά περιστατικά και την Παθολογική Κλινική. Οι γιατροί του Νοσοκομείου εδώ και μήνες εκπέμπουν κραυγή αγωνίας προς όλες τις κατευθύνσεις (υπουργείο Υγείας, βουλευτή, Δήμο, Περιφέρεια) για το επερχόμενο κακό (έλλειψη ιατρικού προσωπικού). Εφαρμόσιμη λύση δεν δόθηκε από κανένα. Ο γιατρός που θα βρείτε σήμερα να εξυπηρετεί τα επείγοντα Παθολογικά περιστατικά και την Παθολογική Κλινική το κάνει ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ και μόνον αφού: 1. Είναι Νεφρολόγος και όχι Παθολόγος. 2. Εφημερεύει για τη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, που λειτουργεί σήμερα κανονικά και προσφέρει θεραπεία σε 18 ασθενείς. Αρα καλύπτει δύο τμήματα, πού είναι πανελλήνια νοσοκομειακή πρωτοτυπία. 3. Δεν προβλέπεται από καμιά διαδικασία, ούτε αποτελεί οδηγία από κανένα αρμόδιο φορέα, αλλά προκύπτει μόνο από την κατανόηση ότι όσοι ασθενείς έρθουν σήμερα στο Νοσοκομείο περιμένουν να βρουν ένα γιατρό που να μπορεί να βοηθήσει, κατά τη γενική ιατρική του κρίση, ακόμη και χωρίς αρμοδιότητα, αφού δεν διατίθεται αρμόδιος ειδικός Παθολόγος. Η κατάσταση μοιάζει με καταρρέον μέτωπο μάχης, με μερικούς ζωντανούς ακόμη μαχόμενους φαντάρους. Οι στρατηγοί την... έκαναν για Πάσχα. Ζητάω την κατανόησή σας και θα προσπαθήσω το καλύτερο που μπορώ για να βοηθήσω, συν Θεώ, του οποίου όλοι ζητάμε συνειδητά τη βοήθεια».
Το κείμενο έκλεινε με την υπογραφή και ιδιότητά του. Δεν θα είχε να προσθέσει ή να σχολιάσει κανείς κάτι επιπλέον. Γιατί ο ήπιος και αυστηρός τόνος του αναδεικνύει την ερημιά του τοπίου, μετά την πυρηνική καταστροφή, τη μοναξιά του ίδιου, τον αγώνα που δίνει με την κόπωση και το λάθος. Ζητάει εκ των προτέρων «συγγνώμη». Θα μπορούσε να αντιδράσει αγανακτώντας ηχηρά, επιτιθέμενος, απειλώντας. Αντ’ αυτού, έκανε τη δουλειά του σε συνθήκες χαρακωμάτων. Επέλεξε το πιο δύσκολο. Από αυξημένη ευθύνη και απελπισία.